Μ’ αρέσει όταν ξυπνάς
κι από τον ύπνο με κοιτάς αφηρημένα,
μ’ αρέσει όταν ξυπνάς
και τα μαλλιά σου τα χτενίζεις βιαστικά,
όταν θι’ αργήσεις να γυρίσεις
και το λες πραγματικά απελπισμένα,
όταν το βράδυ είναι το σώμα σου ζεστό
και ακουμπάει σ’ εμένα.

Αυτό που ζω μαζί σου είναι βόμβα στην καρδιά,
μια ενέργεια που πνίγει την ανία,
αυτό που ζω μαζί σου είναι κομήτης στη βραδιά,
είναι η αγάπη που δεν έχει ηλικία,
τί σημασία έχει πόσο, τόσο, πόσο,
θέλω να ζήσω τη ζωή για να τη νιώσω.

Μ’ αρέσει που φοράς
το γκρι πουκάμισο που σου `χω αγοράσει,
μ’ αρέσει που φοράς το σταυρουδάκι
στου λαιμού σου το βυθό,
το τζην που `χει σκιστεί
κι εσύ δε θέλεις από πείσμα να πετάξεις,
κι όταν γυρίζεις ξαφνικά
κάνοντας έρωτα και πας να με κοιτάξεις.

Αυτό που ζω μαζί σου είναι βόμβα στην καρδιά,
μια ενέργεια που πνίγει την ανία,
αυτό που ζω μαζί σου είναι κομήτης στη βραδιά,
είναι η αγάπη που δεν έχει ηλικία,
αυτό που ζω μαζί σου είναι βόμβα στην καρδιά,
αυτό που ζω μαζί σου είναι κομήτης στη βραδιά,
είναι η αγάπη που δεν έχει ηλικία.

Αυτό που ζω μαζί σου είναι βόμβα στην καρδιά,
μια ενέργεια που πνίγει την ανία,
αυτό που ζω μαζί σου είναι κομήτης στη βραδιά,
είναι η αγάπη που δεν έχει ηλικία,
τί σημασία έχει πόσο, τόσο, πόσο,
θέλω να ζήσω τη ζωή για να τη νιώσω.