Στην άμμο και στα βότσαλα θ’ αφήσω το κορμί μου
να το ξεπλένει η θάλασσα να το γιατρεύει η αρμύρα
Τόση ζωή που χάλασα που στράγγισα τη μοίρα
Στην άμμο και στα βότσαλα θ’ αφήσω το κορμί μου

Έσπρωξα τα βουνά αλλά δε σμίξανε
χίλια αγρίμια πάνω μου χιμήξανε
κι εγώ αγάπες έλιωνα σαν ζάχαρη
μέσ’ το καυτό φλιτζάνι του καφέ
έπεφταν στο πιατάκι δύο δάκρυα
κι έβγαινε πάλι ο δρόμος σαν εφφέ.

Στην άμμο και στα βότσαλα θ’ αφήσω τη λαχτάρα
να την ποτίζει η θάλασσα και να τη θρέφει η αρμύρα
τόση ζωή που χάλασα τόσες ζωές που πήρα
στην άμμο και στα βότσαλα θ’ αφήσω τη λαχτάρα

Έσπρωξα τα βουνά αλλά δε σμίξανε
χίλια αγρίμια πάνω μου χιμήξανε
κι εγώ αγάπες έλιωνα σαν ζάχαρη
μέσ’ το καυτό φλιτζάνι του καφέ
έπεφταν στο πιατάκι δύο δάκρυα
κι έβγαινε πάλι ο δρόμος σαν εφφέ.

Στην άμμο και στα βότσαλα θ’ αφήσω ένα τραγούδι
να τραγουδάει στη θάλασσα και να τη γαληνεύει
να το φιλάει το κύμα της και να το ταξιδεύει
στην άμμο και στα βότσαλα θ’ αφήσω ένα τραγούδι...