Δε μαθαίνω νέα σου και γράμμα σου δεν παίρνω,
και γράμμα σου δεν παίρνω,
νιώθω μες στην ξενιτειά παιδί ορφανεμένο,
παιδί ορφανεμένο.

Δε με σκέφτεσαι λιγάκι,
μ’ έχει φάει το σαράκι,
δε με συμπονάς λιγάκι,
μ’ έχει φάει το σαράκι.

Δεν ησυχάζω τις βραδιές, η πίκρα δε μ’ αφήνει,
η πίκρα δε μ’ αφήνει,
με παίρνει το παράπονο, με λειώνει και με σβήνει,
με λειώνει και με σβήνει.

Δε με σκέφτεσαι λιγάκι,
μ’ έχει φάει το σαράκι,
δε με συμπονάς λιγάκι,
μ’ έχει φάει το σαράκι.