Μη με ρωτάς γιατί γελάω σαν μεθυσμένη,
γιατί σε βλέπω σαν μια ταινία του σινεμά.
Φαντάσου, λέει, ότι δεν είμαι απελπισμένη
κι ότι αρχίζουμε την ιστορία μας ξανά.

Μη με παρατήσεις,
ποτέ σου δε με γνώρισες καλά.
Κάτω απ’ την καρδιά μου
υπάρχει μια ακρογιαλιά.

Όταν περνάς από τα χείλια μες στο μυαλό μου,
χαράζεις όρια από το θάνατο ως τη ζωή,
πετάς την τρέλα σαν μια κορδέλα σε πανηγύρι
κι εγώ μια γέφυρα ζητάω με τ’ όνομα «ψυχή».

Μη με παρατήσεις,
ποτέ σου δε με γνώρισες καλά.
Κάτω απ’ την καρδιά μου
υπάρχει μια ακρογιαλιά.