Αν μου πεις σ’ αγαπώ θα `ναι ψέμα
Σου `χει φύγει εδώ και καιρό
Μα έλα που και χωρίς εσένα
Έμαθα να ζω

Δεν ακούω πια ούτε λέξη
Ό,τι πω, ό,τι θέλω εγώ
Η καρδιά μου λοιπόν θα διαλέξει
Ποιο είναι το σωστό

Συνεχώς καλά περνάω
Μες στα μάτια σου όσο κοιτάω
Βλέπω κάτι που μου θυμίζει
Κάτι που μισώ
Συνεχώς καλά περνάω
Και στα χάλια μου σε ζητάω
Μα αποφάσισα απόψε
Να ελευθερωθώ

Γιατί
Αυτό το καλοκαίρι
Επιτέλους θα μου φέρει
Όσα δεν μπορείς να δώσεις εσύ
Αυτό το καλοκαίρι
Είναι σίγουρο ότι ξέρει
Πως η αγάπη σου δεν είναι αρκετή
Αυτό το καλοκαίρι τα ’χει ήδη καταφέρει
Να με πάει μακριά σου να βρω
Έναν έρωτα αλήτη που μοσχοβολάει τεκίλα
Κι έχει σπίτι μέσα στον ουρανό, στον ουρανό
Το καλοκαίρι αυτό στον ουρανό

Για την ώρα αραχτός στην αιώρα
Οι επιθυμίες μου είναι ελάχιστες οπότε τα `χω όλα
Τη δίψα μου καλύπτει με δροσιά η σερβιτόρα
Και όσο για τα υπόλοιπα, το κάθε τι στην ώρα του
Βρίσκομαι εκεί στο βάθος μακριά απ’ το πλάνο
Ήλιος, ζέστη, θάλασσα, ξυπόλητος στην άμμο
Αφού είμαι άνθρωπος τη γη μου απολαμβάνω
Έλα ρε μ’ ακούς δεν έχω σήμα και σε χάνω...

Αν μου πεις σ’ αγαπώ θα `ναι ψέμα
Από ’κείνα που ξέρεις να λες
Από `κείνα που είπες σε μένα
Σήμερα και χθες

Ένα όσκαρ λοιπόν μου θυμίζει
Ποιος ο ρόλος που είχες εδώ
Καληνύχτα λοιπόν σου αξίζει
Άλλος κι όχι εγώ

Έλα με ακούς, εγώ σ’ ακούω καμπάνα
είμαι εδώ κι εξερευνώ σαν το Βάσκο Ντε Γκάμα
Μπήκα σ’ ένα παιχνίδι φίλε μου άλλο πράγμα
Τράβηξα βαλέ όμως έφυγα με ντάμα
Θα μείνω εδώ απ’ ότι βλέπω για καιρό
Αφού καιρό δεν είχα για να παίξω το ξυστό
Είπα να δω τι βλέπουν οι άνθρωποι στην τύχη
Για να βάλω τέλος στο παραμύθι, ωω ναι