Πόσες φόρες θαμπώθηκα από μικρές γοργόνες
κολύμπησα με τρέλαναν με παράτησαν όλες
όλο τον μέγα Αλέξανδρο αυτόν γυρεύαν όλες
πόσες φόρες θαμπώθηκα από μικρές γοργόνες

Που είναι οι γυναίκες οι απλές
το βάζουνε στα πόδια
που δεν κοιτούν την ομορφιά
δεν τρέμουνε στα εμπόδια
πες μου πως κάποιες σώθηκαν μέσα απ τα παραμύθια
σε ραίνουνε χρυσόσκονη και σ’ αγαπούν στα αλήθεια

Πόσες φορές δεν νόμισα πως βρήκα το μανάρι
του δόθηκα με χάρη και με βρήκε παλληκάρι
μα πριν νυχτώσει χάθηκες ζητούσες λέει τον Πάρη
πόσες φορές δεν νόμισα πως βρήκα το μανάρι

Που είναι οι γυναίκες οι απλές
το βάζουνε στα πόδια
που δεν κοιτούν την ομορφιά
δεν τρέμουνε στα εμπόδια
πες μου πως κάποιες σώθηκαν μέσα απ τα παραμύθια
σε ραίνουνε χρυσόσκονη και σ’ αγαπούν στα αλήθεια

Που είναι οι μικρές πριγκίπισσες
βάτραχο να φιλήσουν
όλο τον κόσμο απ την αρχήν μπορούν να ξαναχτίσουν
πες μου πως κάποιες σώθηκαν μέσα απ τα παραμύθια
σε ραίνουν αστεροσκονη και δίνονται στα αλήθεια