Πίσω απ’ τα αγάλματα και τις κολώνες,
πίσω απ’τα κάγκελα μες τους στρατώνες
χωρίς ανάσα θα τραγουδήσω
για όλους αυτούς θα τραγουδήσω.

Για τα εγκλήματα, τις σκευωρίες,
τις αποτρόπαιες δολοφονίες.
Για τα κεφάλια, πλουσιοκράτες,
για τους ηλίθιους αριστοκράτες.

Για την αγάπη μου αφιερώνω,
για την αγάπη μου που τη ματώνω.
Για τον εχθρό που περιμένει,
για τον Θεό που αργοπεθαίνει.

Για κερατώματα, για απιστίες,
για σκηνές, ζηλοτυπίες.
Για τα πνευμόνια μου που είναι μαύρα,
την επανάσταση στην ΆγΙα Λαύρα.

Για όλα τα θρίλερ που δε θα δούμε,
για το παγκάκι που θα κοιμηθούμε.
Για τα μεθύσια μου, τις αγωνίες,
τις κυριακάτικες υπερωρίες.

Για την αγάπη μου αφιερώνω,
για την αγάπη μου που τη ματώνω.
Για τον εχθρό που περιμένει,
για τον Θεό που αργοπεθαίνει.