Η κοινωνία με `χει απορρίψει
γιατί δεν είμαι κανονικός
κι απ’ το σχολείο με έχουνε διώξει
γιατί ήμουνα λέει ταραχοποιός.
Η γκόμενά μου με έχει αφήσει
γιατί δεν είμαι ο πιο σωστός
Ω τι ωραία που είν’ η ζωή μου
λέω να γίνω αλκοολικός!

Όλοι με βρίζουν
με ξεφτιλίζουν
δεν με γουστάρουν
και μ’ αποφεύγουν
γιατί δεν έχω αυτά που θέλουν,
γιατί φρικάρουν σαν με κοιτούν.

Από το σπίτι μου τώρα έχω φύγει
θέλω να ζήσω πια μοναχός.
Το παρελθόν μου τώρα ξεχνάω
θα προχωράω πάντα εμπρός.
Όμως ο κόσμος τώρα είναι τέτοιος
που δε με κάνει πια να γελώ
μα εγώ τον φτιάχνω πάντα ωραίο
μέσα από τα ξίδια που τώρα θα πιω.

Όλοι με βρίζουν
με ξεφτιλίζουν
δεν με γουστάρουν
και μ’ αποφεύγουν
γιατί δεν έχω αυτά που θέλουν,
γιατί φρικάρουν σαν με κοιτούν.

Τώρα γυρνάω μέσα στους δρόμους
πίνοντας ξίδια να ξεχαστώ.
Με μια ρετσίνα πάντα στο χέρι
σαν το γατί ξερνοβολώ.
Μέσα στο κεφάλι μου όλα γυρίζουν
κι όπου σταθώ παραπατώ
και ο κόσμος που με προσπερνάει
με αποκαλεί αλκοολικό.

Όλοι με βρίζουν
με ξεφτιλίζουν
δεν με γουστάρουν
και μ’ αποφεύγουν
γιατί δεν έχω αυτά που θέλουν,
γιατί φρικάρουν σαν με κοιτούν.