Σε κερκίδα ορθίων
στη γενιά των ορίων
στο θυμό των οργισμένων
στο ρυθμό των χαμένων
σε ζητώ

Στον έρωτα των παθιασμένων
σε μομφή αδικημένων
στο θεό των προδομένων
στην ανία των απελπισμένων
σε ζητώ

Στη ροή του χρόνου
στη ρουτίνα του πόνου
στο βωμό των πεπραγμένων
στη φωνή των κουρασμένων
σε ζητώ

Στην ορμή της ελπίδας
στην πνοή της καταιγίδας
στο σταυρό της ηλικίας
στην κραυγή της εφηβείας
σε ζητώ

Στις σκιές των ονείρων
σε κατηγόριες μαρτύρων
σε συνείδηση σακατεμένη
σ’ αξιοπρέπεια τραυματισμένη
σε ζητώ

Στον χαμένο καιρό μου
στο πληγωμένο εγώ μου
στην ησυχία των ήχων
στην αγωνία των στίχων
σε ζητώ