Πιτσικαρέλλα μου, πιτσικαρέλλα μου
το περπάτημά σου είναι σαν χορός.

Μα πού τσιμπήθηκες και δε φαίνεται
κάτω απ’ το μεσοφόρι σου ;

Πόσο σ’ αγάπησε να’ ξερες η καρδιά μου
μα τώρα σ’ έχει πια ξεχάσει.

Με το που σε είδα σε θαύμασα
κι έβαλα ένα σημάδι στην καρδιά μου.

Πήγαινέ της το, χελιδόνι μου,
φυλάγοντάς το κάτω απ’ τα φτερά σου.

Αγάπη μου τι με `βαλες να κάνω;
Στα δεκαπέντε μου με τρέλανες
και μάνα και πατέρα μ’ έκανες να ξεχάσω.