Έκανα τα λάθη μου, πάλι ξεκινάω,
ξέρω από που έρχομαι, ξέρω και που πάω,
τόσα χρόνια άντεξα και ακόμα αντέχω
και ποτέ δε ζήλεψα εκείνο που δεν έχω,
πουθενά πηγαίνοντας συνάντησα το κάτι,
σταμάτησα, γονάτισα, του `κλεισα το μάτι,
έκανα τα λάθη μου, πάλι ξεκινάω,
ξέρω από που έρχομαι, ξέρω και που πάω.

Άμα δε βλέπεις καθαρά,
τα μάτια λίγο κλείσε,
γιατί ποτέ δε γίνεσαι
άλλο απ’ αυτό που είσαι.

Ποιος μετράει τον πόνο μου και ζητάει τα ρέστα;
κι αν ποτέ σε γέλασα, έλα δω και πες τα,
ποιος κοιτάει τα μάτια μου και δεν καταλαβαίνει;
ποιος γι’ αγάπη μου μιλάει και μετά σωπαίνει;
κι αν η χώρα, τούτη εδώ, μ’ έχει σημαδέψει,
ποιος μέσ’ απ’ το σπίτι μου θα `ρθει να με κλέψει;
ποιος μετράει τον πόνο μου και ζητάει τα ρέστα;
κι αν ποτέ σε γέλασα, έλα δω και πες τα.

Άμα δε βλέπεις καθαρά,
τα μάτια λίγο κλείσε,
γιατί ποτέ δε γίνεσαι
άλλο απ’ αυτό που είσαι.