Αν το μαύρο καράβι φεύγει από το λιμάνι σου
τα πουλιά γυρίζουν στο λιβάδι σου,
κι ο πύργος που έχτισες εκεί, φαντάζει, τώρα, φυλακή.

Αν ο πόνος, τώρα, σβήνει σαν ένα άσχημο όνειρο
και κοιτάζεις, πέρα, τον καθαρό ουρανό,
θα `μαι εκεί για σένα με τα φτερά ανοιγμένα,
θα `μαι εκεί για σένα όπως σ’ το `χα υποσχεθεί.

Θέλεις να πετάξουμε μαζί;
Θα τα καταφέρουμε μαζί.
Θέλεις να πεθάνουμε μαζί;
Τι έχουμε να χάσουμε μαζί;

Αν τον δρόμο, δε φοβάσαι, που τυλίγει το βουνό,
ή στροφές που φεύγουν πλάι στον γκρεμό,
ας ανεβούμε στην κορφή που `χαμε, κάποτε, σταθεί.

Θέλεις να πετάξουμε μαζί;
Το όριο να σπάσουμε μαζί.
Θέλεις να τελειώσουμε μαζί;
Τι έχουμε να χάσουμε μαζί;

Θέλεις να πετάξουμε μαζί;
Το όριο να σπάσουμε μαζί.
Θέλεις να πεθάνουμε μαζί;
Τι έχουμε να χάσουμε;