Έπρεπε να μη γνωρίσω
της αγάπης σου το χάδι.
Τώρα αποζητώ εσένα,
όταν έρχεται το βράδυ.

Δεν πουλώ, δεν αγοράζω
τα αισθήματα της φθήνειας,
τις αγάπες της ρουτίνας,
οικογένειες της γκρίνιας.

Πέρνα σφύριξε απ’ έξω,
χτύπα το κουδούνι πάλι.
Θα πετάξω απ’ τη χαρά μου,
θα με βγάλεις απ’ το χάλι.

Τα φιλιά σου και φιλιά μου,
η ανάσα σου με σβήνει.
Δε ζητάω τίποτ’ άλλο,
μόνο ετούτο να μου μείνει.

Την ανάσα σου ρουφάω,
γεύση έχει από τσιγάρο.
Τίποτε δε με πειράζει,
κάθε τι σου το γουστάρω.