Είν’ ένας κόσμος γεμάτος σκιές
είν’ ένα βλέμμα που γεννά αυταπάτες
όλο ρωτάς και βασανίζεις τη σκέψη σου
όλο μιλάς για χαμένες αγάπες.

Είν’ ένας άλλος κρυφός διχασμός
μια απειλή που απλώνει τα δίχτυα
είν’ ένας κίνδυνος που καραδοκεί
μια ενοχή που `χει γίνει συνήθεια.

Πώς μπορείς να μιλάς για το μέλλον
όταν κρύβεις όσα έχουν συμβεί
είν’ η ζωή σου ένα αίνιγμα άλυτο
κι εσύ ζητάς την κρυφή συνταγή.

Η σκοτεινή σου πλευρά με διαλύει
πώς με φοβίζει το γλυκό σου χαμόγελο
βλέπω ένα σύννεφο σε κάθε σου σκέψη
βλέπω μια άρνηση σε κάθε σου λέξη.

Ένα παιδί κρύβεται μέσα στο βλέμμα σου
ποιο μυστικό τα μάτια σου πάντα φωνάζουν
σε ποια αρχαία παγίδα έχεις πέσει
κι ο φόβος μέσα σου έχει επιστρέψει;

Πώς μπορείς να μιλάς για το μέλλον
όταν κρύβεις όσα έχουν συμβεί
είν’ η ζωή σου ένα αίνιγμα άλυτο
κι εσύ ζητάς την κρυφή συνταγή.