(Φωνές αερικών)

Πυκνά• σύννεφα, μαύρα•
σκέπασαν το φεγγάρι.

Σκοτάδι απλώθηκε• βαθύ•
στον Πύργο της Αλκυόνης.

Είναι οι στιγμές της πιο βαθιάς σιωπής•
αφού η σιωπή, ένα είναι με το σκοτάδι.

(Φωνές Ερέβους)

...Φωνές... ...Φωνές... ...Φωνές...
...Φωνές του Ερέβους είμαστε...

...Μόλις γεννιέται το σκοτάδι...
...γεννιούνται κι οι δικές μας οι φωνές...

Αυτό μας τρέφει• όσο ζούμε μέσα του•
εμείς•
του Ερέβους οι Φωνές.

Μαζί του σβήνουμε, όταν σβήνει•
χανόμαστε, όταν χάνεται.
Όταν αυτό πεθαίνει, πεθαίνουμε κι εμείς!

Βαθιά στο Έρεβος•
άγνωστη•
ξένη φωνή• μέσα μας φτάνει.

Η Αλκυόνη•
που ζει μαζί μ’ ένα πουλί.

Εμείς•
του Ερέβους οι Φωνές.

Σκιές ανθρώπων βλέπουμε•
αφού είμαστε σκιές•

(Φωνή Αλκυόνης)

Κι εγώ! Σκιά είμαι για σας;

(Φωνές Ερέβους)

Εσύ!
Κι όλα τα ζωντανά!
Που ζουν σε πολλούς κόσμους!

(Φωνή Αλκυόνης)

Υπάρχουν πολλοί κόσμοι;

(Φωνές Ερέβους)

Τόσοι,
που η φαντασία σου,
δεν μπορεί να φανταστεί.

(Φωνή Αλκυόνης)

Μπορώ να πάω σ’ άλλους κόσμους;

(Φωνές Ερέβους)

Πηγαίνεις!

(Φωνή Αλκυόνης)

Πώς!... Πότε!...

(Φωνές Ερέβους)

Αυτό, ποτέ δε θα το μάθεις!

(Φωνή Αλκυόνης)

Γιατί!

(Φωνές Ερέβους)

Της Φύσης, είναι• αιώνιο μυστικό!

Της Φύσης, είναι• αιώνιο μυστικό!

Της Φύσης, είναι• αιώνιο μυστικό!