(Φωνές φρουρών Θεσσαλονικέων και Βενετσιάνων)

Την νύχτα, οι Τούρκοι,
ίσως, ανοίξουν τρύπες στο προτείχισμα.

Αφού η δύναμή μας είναι λιγοστή,
αφύλαχτο έμεινε.

Ούτε αυτό το τείχος•
το μεγάλο•
δεν μπορούμε να καλύψουμε.

Οι επάλξεις είναι ακάλυπτες.
Πολύ αραιά είναι στις πολεμίστρες οι άνδρες.

Η πόλη αυτή,
-μαρτυρική έχει μοίρα-
αιώνια ν’ αγωνίζεται,
φυλές βαρβαρικές από `πάνω της να διώξει.

Βλέπω, μακριά, ψηλά,
τον Σουλτάνο με την ακολουθία του.
Θέση να παίρνει στην ακρόπολη.
Για να `χει θέα ολόκληρη την πόλη.

Ο νεαρός Μουράτ,
ονειρεύεται,
το στολίδι του Θερμαϊκού να γευτεί.

Σε μας ανήκει η τιμή ή η ντροπή,
να μην το κάνει ή να το κάνει,
τ’ ονειροπόλημά του, πράξη.