Σου πήρα αγάπη απ’ την καρδιά
κι από τα χείλη γλύκα
και στο πιοτό που έφτιαξα
έσβησα κάθε πίκρα.

Κι άλλες αγάπες γνώρισα
κι άλλες αγάπες είχα,
μα στη δική σου αγκαλιά
χίλιες αγάπες βρήκα.

Μα τον Άγιο Κωνσταντίνο,
το πιοτό που πίνεις πίνω.
Είσαι μέλι, είσαι μέρα,
καλοκαιρινέ μου αγέρα.
Μα τον Άγιο Κωνσταντίνο,
σ’ αγαπώ και δε σ’ αφήνω.

Σου πήρα αγάπη απ’ την καρδιά
και φως απ’ τη ματιά σου,
κι έχτισα χίλια όνειρα
μέσα στην αγκαλιά σου.

Κι άλλες αγάπες γνώρισα
κι άλλες αγάπες είχα,
μα στη δική σου αγκαλιά
χίλιες αγάπες βρήκα.

Μα τον Άγιο Κωνσταντίνο,
το πιοτό που πίνεις πίνω.
Είσαι μέλι, είσαι μέρα,
καλοκαιρινέ μου αγέρα.
Μα τον Άγιο Κωνσταντίνο,
σ’ αγαπώ και δε σ’ αφήνω.