Μέσα σ’ ένα πάρτυ σου, μια βραδιά τρελή,
έγινα αντάρτης σου, σου `κλεψα φιλί,
στο φιλί μου ρίγισες κι έφυγες γοργά
μ’ αν με παρεξήγησες, τώρα είν’ αργά.

Σ’ τα φί- σ’ τα φί- σ’ τα φίλησα τα χείλη σου
κι αυτό το μάθανε γνωστοί και φίλοι σου,
κι απόδειξη κρατάω το μαντήλι σου
που `χει τη μάρκα σου και κραγιονιά,
γι’ αυτό λοιπόν, δώσ’ μου ξανά τα δυο σου χείλη
να πάρεις το μαντήλι, να μην το μάθουν πιο πολλοί
κι αφού σ’ τα φί- σ’ τα φί- σ’ τα φίλησα τα χείλη
κι αν πάρεις το μαντήλι, αυτό δεν ωφελεί.

Από τότε κύλισαν χρόνια και καιροί
κι ασφαλώς σε φίλησαν κι άλλοι τυχεροί,
τέτοια, όμως, φιλήματα, δεν παρεξηγώ,
φίλημα μ’ απόδειξη έχω μόνο εγώ.

Σ’ τα φί- σ’ τα φί- σ’ τα φίλησα τα χείλη σου
κι αυτό το μάθανε γνωστοί και φίλοι σου,
κι απόδειξη κρατάω το μαντήλι σου
που `χει τη μάρκα σου και κραγιονιά,
γι’ αυτό λοιπόν, δώσ’ μου ξανά τα δυο σου χείλη
να πάρεις το μαντήλι, να μην το μάθουν πιο πολλοί
κι αφού σ’ τα φί- σ’ τα φί- σ’ τα φίλησα τα χείλη
κι αν πάρεις το μαντήλι, αυτό δεν ωφελεί.