Να ξυπνήσω ένα πρωί στην αγκαλιά σου,
το σκοτάδι να χορεύει με το φως,
ν’ ανασαίνω και να τρέμουν τα μαλλιά σου,
τα σκεπάσματα στο πάτωμα σωρός.

Να ροδίζουν οι αχτίδες το κορμί σου,
να χαζεύω του ύπνου σου τα μυστικά,
μια στιγμή να `μαι μακριά απ’ το φιλί σου
κι απαλά να σε φιλώ, πολυ απαλά.

Σαν σεντούκια τα ματόφυλλα ν’ ανοίξεις,
να αστράψουν διαμαντόπετρες ματιές
και τα χέρια σου στους ώμους μου να ρίξεις,
πιο κοντά σου για να δείξεις πως με θες.