Είναι πικρό να μείνεις πίσω,
τις αναμνήσεις να σηκώνεις μοναχή,
δεν λέω λόγια να σε πείσω,
μα η ζωή είναι για σένα στην αρχή.

Σκούπισ’ το δάκρυ απ’ τα μάτια και προχώρα,
άσε τα χείλη σου γι’ αγάπη να μιλούν,
ίσως, αργότερα, την ίδια αυτή την ώρα,
δυο άλλα χείλη μιας αγάπης σε φιλούν.

Είναι σκληρό να κλαις αιώνια,
και να γυρίζεις σαν σκιά μέσ’ στα παλιά,
φεύγει η ζωή, ζήσε τα χρόνια,
ψάξε, του έρωτα, να βρεις την αγκαλιά.

Σκούπισ’ το δάκρυ απ’ τα μάτια και προχώρα,
άσε τα χείλη σου γι’ αγάπη να μιλούν,
ίσως, αργότερα, την ίδια αυτή την ώρα,
δυο άλλα χείλη μιας αγάπης σε φιλούν.