Κοντά μου οι γοργόνες,
τη νύχτα, στο πλευρό μου,
τις φέρνανε τα πλοία
το βράδυ στ’ όνειρό μου,
τις φέρνανε τα πλοία
το βράδυ στ’ όνειρό μου.

Όλες με αγκαλιάζανε
μέχρι που να χαράξει,
εγώ, κοντά σου ερχόμουνα,
τ’ όνειρό μου είχε αλλάξει.

Γλυκά φιλιά μου δίναν
οι λάγνες οι γοργόνες,
φωτιά τα χείλη στάζανε,
κόκκινες ανεμώνες,
φωτιά τα χείλη στάζανε,
κόκκινες ανεμώνες.

Ήρθα στα χέρια, σ’ αγκαλιά,
στη μέθη και στη ζάλη,
σαν τα δικά σου τα φιλιά
δεν μου `χει δώσει άλλη.

Όλες με αγκαλιάζανε
μέχρι που να χαράξει,
εγώ, κοντά σου ερχόμουνα,
τ’ όνειρό μου είχε αλλάξει.

Κι ήρθα στα χέρια, σ’ αγκαλιά,
στη μέθη και στη ζάλη,
σαν τα δικά σου τα φιλιά
δεν μου `χει δώσει άλλη.