Σε είδα στα μάτια μου να χάνεσαι.
Με είδα στο φως κι ούτε με γνώρισα.
Κι εσύ σαν όνειρο, σαν όνειρο ξεψύχησες.
Γιατί απ’ το φόβο μου, δεν άντεξα.

Στα χέρια σύρματα, φωτιά!
Σπασμένο πιόνι σε σκακιέρα.
Σαν τον τρελό που τραγουδά,
όταν τον θύμωσε η μέρα.

Όλα τα χρόνια προσπαθούν,
να με ξεχάσουνε τα βράδια.
Μα δε θα `ρθουν, δε θα με βρουν,
σκύλοι που ζουν μες στα σκοτάδια.

Και η ομορφιά.
Ποια ομορφιά;
Αυτή είναι η ομορφιά!!!
Σαββάτου λόγια.

Βλέπω φωτιές, μα δεν αφήνομαι.
Με γυροφέρνουνε. Με πνίγουνε.
Ξέρω χαρές που δε νικήθηκαν.
Κι αυτές που έθαψα το αρνήθηκαν.

Τις έχω μάθει να μιλάνε.
Δίπλα, μαζί μου τραγουδάνε.
Για τις βροχές που με κεράσανε.
Για τις αγάπες που χαλάσανε.

Και η ομορφιά.
Ποια ομορφιά;
Αυτή είναι η ομορφιά!!!
Σαββάτου λόγια.