Σ’ αγάπησα με το δελφίνι σου στο σώμα μου,
την ανυπόμονη καρδιά μου να χτυπάει τρελά,
τα παιδια από το μέλλον να κοιμούνται ήσυχα στο σώμα μου.
Σ’ αγάπησα μισώντας το τεμπέλικο ρολόι
που όλο αργεί στην αγκαλιά μου να σε φέρει.

Σ’ αγάπησα , τα τρομαγμένα μαλλιά σου,
τα δάχτυλα που σταύρωσες και φίλησες πως δε θα με πονέσεις,
με τη σκιά της λύπης που αγρυπνά στο μελένιο σπίτι των ματιών σου.
Σ’ αγάπησα μισώντας τ’ ανεξίτηλα σκοτάδια που σε κλείδωσαν
σε ξένες αγκαλιές.

Δε θέλω να σε χάσω ( Χ4 )

Σ’ αγάπησα συλλαβιστά, τρικυμισμένα,
μη με προδόσεις, μη με δώσεις πάλι πίσω στο κακό,
στα κρύα, άδεια σώματα, στο μαύρο τρένο, στην παλιά μου μοναξιά.
Σ’ αγάπησα, η ανάσα σου αερόστατο με σήκωσε ψηλά
πάνω από τον κατακλησμό.

Δε θέλω να σε χάσω ( Χ4 )