Ιδρωμένη νύχτα χάρτινη
Ιπποκράτους λάμψη σάρκινη
Οδοφράγματα τα φώτα της
Βάρδια των τρελών

Πεταλούδες πόρνη σύμβολα
Χώρας απουσίας σύνολα
Χνούδι θαλασσί το βλέμμα σου
Περιπολικό

Άγγελε της πόλης του παραμυθιού
Τόξο βέλος του χαμού
Ποιος τρομάζει
Ποιος κερνάει τη λεία σου
Τ’ άδικο της βίας σου

Νύχτα των γυμνών Θεών
Και θύμα τους
Το δεκαεξάχρονο
Το βήμα τους
Κοίτα τις μητέρας τ’ άψυχο
Πως τ’ αγκαλιάζουνε

Νύχτα της σταχτιάς οργής
Της έκρηξης
Της βαμμένης αφορμής
Της έκπληξης
Νύχτα συμφωνία αυτών
Που μέσα τους σπαράζουνε

Ω νύχτα του Δεκέμβρη
Ω λύπη του Δεκέμβρη
Ω έξι του Δεκέμβρη

Νύχτα της λοβοτομής
Της νάρκωσης
Της πέτρινης επιδρομής
Της άλωσης

Νύχτα ανθρωπόμορφων σκιών
Που πάλι πλησιάζουνε
Νύχτα της καυτής βροχής
Ο χείμαρρος

Των δακρύων της φυλής
Κατήφορος
Νύχτα χειρουργείου φως
Κι οι φύλακες τρομάζουνε

Ω νύχτα του Δεκέμβρη
Ω έξι του Δεκέμβρη

Νύχτα και ο ουρανός
Ανάποδα
Ποιο παιδί θα πέσει πλάι
Στα κράσπεδα
Σκύψε πάνω στην πληγή
Με χείλη που βουλιάζουνε

Ω νύχτα του Δεκέμβρη
Ω λύπη του Δεκέμβρη
Ω νύχτα του Δεκέμβρη

Ω έξι του Δεκέμβρη

Ποδοβολητά φτερούγισμα
Φράχτης του μυαλού νανούρισμα
Ψάχνω να σε βρω στο σύννεφο
Του κατάλευκου καπνού

Έλα να κρατήσω τ’ άδειο σου φιλί
Σε μια κόκκινη στιγμή
Το σπασμό του στήθους της ανάγκης σου
Της ωμής αγάπης σου