Αχ, ψυχή μου εσύ
από συντρίμμια και κοράλλια,
φως κι ουρανό είσαι γεμάτη.
Πες μου, πες μου από ποια σκοτάδια πέρασες,
σε ποιους ουρανούς γεννήθηκες και ήρθες.
Και ήρθες μες στο στήθος μου και κρύφτηκες.
Πες μου, πες μου γι’ αυτό που χάνεται
κι αν χάνεται στ’ αλήθεια.
Πες μου, η αδερφή ψυχή είναι στα παραμύθια,
είναι στα παραμύθια.

Αχ, καρδιά μου εσύ
απο συντρίμμια και κορράλλια
χώμα κι ουρανό είσαι γεμάτη.
Πες μου, πες μου γι αυτή την έλλειψη
που η αγάπη τη γεμίζει,
για `κείνο το κρυφό το φως όταν με πλημμυρίζει,
όταν με πλημμυρίζει.
Τι περιμένω άραγε,
ψυχή μου εσύ θα ξέρεις
μήπως εκείνη η ψυχή είναι σε άλλο αστέρι,
είναι σε άλλο αστέρι.

Αχ, ψυχή μου εσύ
από συντρίμμια και κοράλλια,
φως κι ουρανό είσαι γεμάτη.
Πες μου, πες μου από ποια σκοτάδια πέρασες,
σε ποιους ουρανούς γεννήθηκες και ήρθες.
Και ήρθες μες στο στήθος μου και κρύφτηκες.
Πες μου, πες μου σε τούτη τη ζωή
αν θα τη συναντήσω
ή χάθηκε στα σύμπαντα να πάω να τη ζητήσω,
να πάω να τη ζητήσω..

Τι περιμένω άραγε,
ψυχή μου εσύ θα ξέρεις
μήπως εκείνη η ψυχή είναι σε άλλο αστέρι,
είναι σε άλλο αστέρι.