Τα νιάτα μου να μη χαρώ ψέγματα άμα σας λέγω
καθίστε φίλοι μου τριγύρω στο τραπέζι.

Είδα χθες βράδυ στο όνειρο της άνοιξης την αύρα
φορούσε διάφανα στο αγέρινο κορμί της.

Κι ακόμα ένα θα σας πω μη με μαλώσετε όμως
είδα τα μάτια της που ήτανε λυπημένα.

Τι έχουν τα ματάκια σου και είναι λυπημένα
μήπως σε μάλωσαν αγέρηδες βοριάδες.

Ούτε βοριάς ούτε νοτιάς ούτε κακός αγέρας
μόνο που μ’ έκαψε του ήλιου το λιοπύρι.

Και βρέθηκα να περπατώ στους δρόμους της αγάπης
όμως δε χάρηκε η αγερινή ψυχή μου.

Κι έτυχε να διαβώ κι εδώ στου ύπνου σου τη ζάλη
κοιμήσου ξένος κι εσύ σε τόπο μακρινό.