Αν έμοιαζαν τα χρόνια λεπτά
και δεν είχε πριν και μετά
αν οι δυο μας γίνουμε ένα σαν ψέμα
και αν πλήκτρα μαύρα είχε η καρδιά
και χόρευαν παντού κορμιά
σφιχταγγαλιασμένα, δεμένα ζεστά

Αν... μ’ αγαπάς...
Εγώ γεννιέμαι κάθε βράδυ
μέσα στον κάθε σου βυθό
πιάνω το κάθε σου σκοτάδι
με την καρδιά μου σ’ αγαπώ
Εγώ γεννιέμαι για να ζήσεις
άνθρωπο να’ χεις για μετά
μη φοβηθείς που αλλάζουν οι εποχές
και νιώσε το Σ’ αγαπώ σε μία λέξη δε χωρά
Αν... μ’ αγαπάς...

Αν κάθε γέλιο ήταν καημός
θα’ ταν κάθε δάκρυ χορός
για να κολυμπάνε σε αστέρια στα χέρια
και αν περπατήσω σ'ένα σχοινί
για να δω τι υπάρχει από εκεί
θα’ βλεπα εσένα με μάτια δεμένα
Αν... μ’ αγαπάς...