Δίχτυα θα πλέξω για `σένα π’ αγαπώ
και θ’ αρματώσω μια βάρκα στο γιαλό
και θα σε κλέψω μια νύχτα με νοτιά,
με τη βαρκούλα μου να φύγουμ’ αγκαλιά.

Νησιωτοπούλα μου, δε θέλω εγώ παλάτια,
φτάνουν τα μάτια σου, για `μένα, τα γλυκά,
σαν έχω εσένανε και μια μικρούλα βάρκα,
τι να τα κάνω εγώ τα πλούτη τα πολλά,
σαν έχω εσένανε και μια μικρούλα βάρκα,
τι να τα κάνω εγώ τα πλούτη τα πολλά.

Μέσα στη νύχτα, θα κάνουμε πανιά
και πριν χαράξει, θα είμαστ’ ανοιχτά,
κάβο σε κάβο, θ’ αλλάξουμε νησί
και μια καινούργια, θε΄ν’ αρχίσουμε, ζωή.

Νησιωτοπούλα μου, δε θέλω εγώ παλάτια,
φτάνουν τα μάτια σου, για `μένα, τα γλυκά,
σαν έχω εσένανε και μια μικρούλα βάρκα,
τι να τα κάνω εγώ τα πλούτη τα πολλά,
σαν έχω εσένανε και μια μικρούλα βάρκα,
τι να τα κάνω εγώ τα πλούτη τα πολλά.

Ένα σπιτάκι θα κτίσω στο γιαλό,
να `χεις παρέα το κύμα τ’ απαλό
και σαν προβάλλει η βάρκα στ’ ανοιχτά,
φωτιά θ’ ανάβεις για να γίνει η κακαβιά.

Νησιωτοπούλα μου, δε θέλω εγώ παλάτια,
φτάνουν τα μάτια σου, για `μένα, τα γλυκά,
σαν έχω εσένανε και μια μικρούλα βάρκα,
τί να τα κάνω εγώ τα πλούτη τα πολλά.