Φώτα σβηστά, χαμένοι οι δρόμοι μέσα στη σκιά σου,
ακροβατώ στο περιθώριο της μοναξιάς σου.
Δύσκολες ώρες αν κρύβει η σιωπή
κι αν δυναμώνει στα μάτια η βροχή
είμαι εδώ, για πάντα δίπλα σου, να το θυμάσαι,
μαζί σου όλα να τα μοιράζομαι,
να σε προσέχω, να σε χρειάζομαι,
να σ’ αγαπάω και να σε νοιάζομαι, να μη φοβάσαι.

Ξέρω καλά, σου είναι δύσκολο να με πιστέψεις.
Το παρελθόν και τα φαντάσματα πώς να παλέψεις;
Ψυχή, καρδιά και σώμα κλείδωσαν
κι εγώ πληρώνω για όσους σε πλήγωσαν,
μα είμαι εδώ, για πάντα δίπλα σου, να το θυμάσαι,
μαζί σου όλα να τα μοιράζομαι,
να σε προσέχω, να σε χρειάζομαι,
να σ’ αγαπάω και να σε νοιάζομαι, να μη φοβάσαι.

Και μη μου κρύβεσαι, δεν είν’ ανάγκη πια να προσποιείσαι.
Σε ξέρω μάτια μου, κι απλά σε δέχομαι έτσι όπως είσαι.
Ασε με απόψε σφιχτά να σε κρατάω,
φόβους και λάθη στον άνεμο σκορπάω
και είμαι εδώ, για πάντα δίπλα σου, να το θυμάσαι,
μαζί σου όλα να τα μοιράζομαι,
να σε προσέχω, να σε χρειάζομαι,
να σ’ αγαπάω και να σε νοιάζομαι, να μη φοβάσαι.