Ο καιρός κυλάει
και οι μέρες μου περνούν αδιάφορα
και πάλι σε ζητάω...
Μνήμες που ξυπνούν
ξεσηκώνουν την καρδιά.
Με πληγώνουνε και σκέφτομαι καμιά φορά πως,

Αν ήμουν άνεμος
θα έφτανα στην καρδιά σου,
να παρασύρω το μυαλό
και να σε φέρω πίσω.
Αν ήσουν άνεμος
θα έφτανες γρήγορα κοντά.
Θα με χάιδευες,
θα μ'έκανες κομμάτι σου για πάντα.

Οι στιγμές περνούν.
Αν ξεχνάω με ρωτούν.
Μα εγώ, δεν ξέρω πια τι ν'απαντήσω...
Σα σκιά γυρνάς και τις νύχτες με ζητάς.
Ξεσηκώνομαι και σκέφτομαι καμιά φορά πως,

Αν ήμουν άνεμος
θα έφτανα στην καρδιά σου
να παρασύρω το μυαλό
και να σε φέρω πίσω.
Αν ήσουν άνεμος,
θα έφτανες γρήγορα κοντά.
Θα με χάιδευες,
θα μ'έκανες κομμάτι σου για πάντα...