(Ο πόλεμος…
με υπερηφάνειας έξαρση…
ζει κι αναπνέει…
μες στο απέραντο πολεμικό τοπίο…

Φωνή πολεμική «ακούγεται…»
βαθειά στην ύπαρξη των όντων…)

Πολέμου Ύπαρξη…
Εγώ!...

Τοπία του πολέμου…
η φαντασία μου γεννά…

Η ύπαρξή μου η πολεμική…
μες στα τοπία αυτά…
ζει κι αναπνέει…

Όντα…
«χαμένα…»
στην φαντασία της ύπαρξής μου…
την τυφλή υποταγή…
μες απ’ τη φαντασία μου
υπηρετούν εμένα…

(Οι ήχοι της πολεμικής ύπαρξης…
διασχίζουν τα έγκατα της ύπαρξης όλων των όντων…

Μέσα τους…
νοιώθουν να επαναστατούν…
«ακούγοντας» τη φοβερή φωνή του πολέμου…

Σαν μια φωνή… όλες οι φωνές…
αρχίζουν να ακούγονται μες στο πολεμικό τοπίο…)

Όντα… πολέμου…
Εμείς!...

Φωνή…
ακούσαμε πολεμική…

Λέει…
στης φαντασίας του…
την τυφλή υποταγή…
εμείς πολεμάμε…

Αν…
φαντασίας πόλεμος είναι αυτός…
μέσα στην φαντασία του πολέμου…
ας χαθούμε…

(Τα όντα…
συνεχίζουν να πολεμούν με πιο μεγάλη ένταση…
κάτω απ’ το σιωπηλό φως των Άστρων…)


* * *

(Από το έργο του Θεόδωρου Γκλαβέρη,
«Οι Πλανήτες των Πολέμων» - 2014)