Σε τούτο εδώ το σπίτι σ’ αυτά τα σκαλοπάτια
με δακρυσμένα μάτια θα `ρθεις κάποια βραδιά.
Την κλειδωμένη πόρτα σαν πρώτα θα χτυπήσεις
συγγνώμη θα ζητήσεις αγάπη μου γλυκιά.

Σε τούτο εδώ το σπίτι
που τώρα το ξεχνάς
θα `ρθεις σαν το σπουργίτι
στα τζάμια να χτυπάς.

Ως πότε θα προσμένω αγάπη μου μεγάλη
για να γυρίσεις πάλι στο σπίτι το κλειστό.
Δεν έχω πια κουράγιο κατάντησα ναυάγιο
δε βρίσκω το μουράγιο ν‘ αράξω να σωθώ.

Σε τούτο εδώ το σπίτι
που τώρα το ξεχνάς
θα `ρθεις σαν το σπουργίτι
στα τζάμια να χτυπάς.