Χίλια χρόνια σαν να κοιμάμαι
Κι απ’ τον ύπνο μου ξυπνώ σ’ ένα κόσμο ξένο
Έχω πάψει πια να θυμάμαι έχω ξεχάσει να ζω
Χίλια δυο μικρά καλοκαίρια
Μες τα μάτια σου κοιτώ να με προσπερνάνε
Της καρδιάς μου οι χτύποι μετράνε τον χαμένο καιρό

Περίμενα κάτι ν’ αλλάξει
Περίμενα δίχως σκοπό
Δεν ήξερα τι έχω χάσει
Από σήμερα ξαναζώ

Κάνε με να πάρω φωτιά
Δεμένα σ’ αναμμένη τροχιά
Τα καλύτερά μας χρόνια μας προσπερνάνε
Γίνε μου και τέλος κι αρχή
Όλα μια φορά στη ζωή
Έρχονται και πάνε και πίσω πια δε γυρνάνε

Χίλια χρώματα σ’ ένα όνειρο που δε θα ξαναδώ
Μοιάζει ετούτη η μέρα
Μ’ ένα πέταγμα στον αέρα απ’ την αρχή ξεκινώ
Χίλιες δυο μικρές υποσχέσεις να κρατήσεις δεν μπορείς
Μια ζωή δε φτάνει
Σήμερα είσαι εδώ και μου φτάνει για ν’ αντέξω να ζω