Μην κλαις
άσε να κλάψεις την ώρα που φεύγω
μην κλαις.

Βλέπεις που η ίδια σου η καρδιά σου ρίχνει την ευθύνη
και το δριμύ κατηγορώ σε σένα το απευθύνει
γιατί κουράστηκε και αυτή,
δεν σου χει πια εμπιστοσύνη.

Εγώ έχω πάψει να γιορτάζω προς τιμήν σου,
καίγεσαι κι όμως η φωτιά ήταν δική σου.
Τώρα που ο έρωτας χτυπάει την δύναμη σου,
εγώ έχω πάψει να γιορτάζω προς τιμήν σου.

Μην κλαις
τώρα που βλέπεις πως χάνεις τα πάντα τι κλαις.

Όταν ξεψύχαγες γι αυτόν και με `πνιγε ο πόνος,
τότε που φώναζα που πας, μην φεύγεις είμαι μόνος
εσύ μου γέλασες διπλά
και να λοιπόν το έδειξε ο χρόνος.

Εγώ έχω πάψει να γιορτάζω προς τιμήν σου,
καίγεσαι κι όμως η φωτιά ήταν δική σου.
Τώρα που ο έρωτας χτυπάει την δύναμη σου,
εγώ έχω πάψει να γιορτάζω προς τιμήν σου.

Μην κλαις
τώρα που βλέπεις ότι χάνεις τα πάντα κλαις.
Θυμάσαι όταν ξεψύχαγες γι αυτόν
λοιπόν τι κλαις.

Εγώ έχω πάψει να γιορτάζω προς τιμήν σου,
καίγεσαι κι όμως η φωτιά ήταν δική σου.
Τώρα που ο έρωτας χτυπάει την δύναμη σου,
εγώ έχω πάψει να γιορτάζω προς τιμήν σου.