(Κραυγή…
απελπισίας ακούγεται…

Κραυγή…
που συγκλονίζει τους αμυδρούς Πλανήτες γύρω του…
και την Φωτιά που τον φωτίζει…)

Φαντασίας Πλανήτης!...

Νοιώθω ότι υπήρξα…
Εγώ!...

Με μια Φωτιά…
από μακριά να με φωτίζει…

Με αμυδρούς Πλανήτες…
γύρω μου…
η ύπαρξή μου η φανταστική…
χάνεται… σβήνει…

(Φωνές…
από τα βάθη της αιώνιας Φωτιάς…
μες από τις αστραφτερές ακτίνες της…
που αρχίζουν να γίνονται αμυδρές…
μες στο απέραντο σκοτάδι ταξιδεύουν…)

Φωνές Φωτιάς!...
Εμείς!...

Νοιώθουμε…
το αστραφτερό ταξίδι μας…
αρχίζει να χλωμιάζει…

Μ’ έναν Πλανήτη που φωτίζαμε…
μαζί…
η Φωτιά μας σβήνει…

(Οι αμυδροί Πλανήτες…
«ακούνε» τις αστραφτερές φωνές της Φωτιάς…
που γύρω της γυρνάνε…

Φωνές αρχίζουν να ακούγονται…
πολύ αμυδρές…
μες από την αμυδρή ύπαρξή τους…)

Πλανήτες Αμυδροί!...
Εμείς!...

Φωτιά!...
Αιώνια Φωτιά!...

Αιώνια μας φωτίζει!...

Μαζί της…
σαν φαντασίας γέννημα…
χανόμαστε…

Εμείς… η Φωτιά…
και…
ο Φανταστικό Πλανήτης…

(Ο φανταστικός Πλανήτης…
σαν αμυδρή σκιά φανταστική…
χάνεται στο σκοτεινό Χάος…

Η αστραφτερή Φωτιά που τον φώτιζε…
και οι αμυδροί Πλανήτες…
σβήνουν σαν όνειρο στο απέραντο σκοτάδι…

Ο Κόσμος των Ονείρων…
με της Φαντασίας και της Μνήμης τα Άτομα…
όλα τα άλλα Άτομα και τα όντα…
στης Ύπαρξης τον Κόσμο των Ονείρων μέσα σβήνουν…

Ο Κόσμος των Ονείρων της Ύπαρξης…
μες σε φωνές και κραδασμούς…
αρχίζει και αυτός να τρεμοσβήνει…)

Φωνές της Ύπαρξης!...
Εμείς!...

Μέσα στης Ύπαρξης…
τον Κόσμο των Ονείρων…
χάθηκε…
Ονείρων Κόσμος…

Τώρα…
όλα σβήνουν γύρω μας…

Μαζί τους…
σβήνουμε κι εμείς…

Μες στο σκοτάδι χάνεται…
της Ύπαρξης…
ο Κόσμος των Ονείρων…

* * *

Από το έργο του Θεόδωρου Γκλαβέρη,
«Η Φαντασία του Υπερ-Σύμπαντος» - 2013