Έλα απόψε να με βρεις
το «σ'αγαπώ» να μου το πεις
Μ'ένα χαμόγελο σου.

Να΄χεις στα χέρια μια αγκαλιά
Κλωνάρια από αμυγδαλιά
Και χιόνια στο παλτό σου.

Φέρε μαζί σου αλλαξιές
Να στρώσουμε τις μοναξιές
Στο πάτωμα να κοιμηθούμε
Την Άνοιξη να ονειρευτούμε.

Έλα απόψε να με βρεις
Να ζεσταθώ , να ζεσταθείς
Μ'ένα φιλί στο στόμα.

Έλα απόψε να με βρεις
Ν'αναστηθώ , ν'αναστηθείς
Μες΄τον βαρύ χειμώνα.

Φέρε μαζί σου αλλαξιές
Να στρώσουμε τις μοναξιές
Στο πάτωμα να κοιμηθούμε
Την Άνοιξη να ονειρευτούμε.

Έλα απόψε πάλι
Της νιότης μου βουβό μαϊστράλι
Απ'τα παιδικάτα μου μια αφήγηση του Περγιάλη
ή ένα μινόρε βγαλμένο απ΄τα εσώψυχα του Μάνου
Ένα χαμόγελο αταίριαστο με το κλάμα του πιάνου.

Φέρε μια από κείνες τις αλλαξιές που μας κλέψανε
Τα απαίδευτα τους ψέματα που μας ξοδέψανε
Στης άνοιξης την προσμονή πλάι που βασιλέψανε
Και δεν μαγέψανε στιγμή όσους θαρέψανε.

Έλα απόψε και γίνε Νοέμβρης που θα μείνει
Να περιμένει σιωπηλός το τρένο απ'την Κατερίνη
Κι ένας χειμώνας σαν του Άλκη το «Πρωινό Τσιγάρο»
Μουρμούρα το εσύ κι εγώ θα σιγοντάρω.

Φέρε μαζί σου κλωνάρια από μυγδαλιά
Τη μυρωδιά της γειτονιάς μου κάθε Πασχαλιά και `γώ
θα φέρω όσα απ'την οργή μου σου αρνήθηκα φιλιά
Και απ'τα χαμένα όνειρα μας τη μοσχοβολιά.

Φέρε μαζί σου αλλαξιές
Να στρώσουμε τις μοναξιές
Στο πάτωμα να κοιμηθούμε
Την Άνοιξη να ονειρευτούμε...