Πώς πορεύεσαι; Τι σκέφτεσαι; Πού πας;
Δε φοβάσαι, δεν κρυώνεις δεν πεινάς;
Νάτος βγαίνει πάλι ο Μάλλιος απ’ την τσέπη τη δεξιά -
σου φοράει βραχιολάκια και στα μάτια σε κοιτά

Ποιος σου στρώνει, πού κοιμάσαι, πώς χωράς
τη χαμένη άνοιξη που κουβαλάς

Από κάτω απ’ το γεράνι δεν το βρήκες το κλειδί
κι οι παλιόφιλοι παλεύουν με της Κίρκης το ραβδί

Πώς τη βγάζεις; Πού γυρνάς; Με ποιον μιλάς;
Τι σου λένε για το χώμα που πατάς;
Κάνουν γύρω γύρω όλοι, σου τρυπάνε τα μυαλά
είσαι ρόδα σε κλουβάκι κι ένα χάμστερ σε γυρνά

Πώς πορεύεσαι; Τι σκέφτεσαι; Πού πας;
Δε φοβάσαι; Δεν κρυώνεις; Δεν πεινάς;
Να `ταν τόπος να σε κρύψω στ’ ουρανού την κορυφή
κι ας φωνάζει όλο το κράτος
Πού είν’ η μάνα σου μωρή;