Από αγάπη είν’ η καρδιά μου πλημμυρισμένη,
μη μου γυρεύεις ποια είν’ η αιτία που σε ποθώ,
στα δυο σου μάτια λάμπει μια θάλασσα τρικυμισμένη
που με τραβάει μέσα στο κύμα της για να χαθώ.

Πεθαίνω απ’ αγάπη για σένα, για σένα, για σένα,
για σένα που είσαι ο καημός ο κρυφός μου, η ζωή μου και το φως μου,
σε μια σου λέξη, χιλιάδες όνειρα για σένα έχω πλέξει
κι όταν στα χέρια σε κρατώ και μέσ’ στα μάτια σε κοιτώ ευτυχισμένα,
πεθαίνω απ’ αγάπη για σένα, για σένα, για σένα, για σένα.