Τι κι αν είσαι βιβλική καταστροφή,
τι κι αν είσαι τυραννία,
τι κι αν είσαι μια συνήθεια κακή,
για μένα, η ουσία είναι μία.

Γιός του κεραυνού κοντά σου νιώθω,
όταν σβήνουμε το φως
κι όταν με φιλάς με ατέλειωτο πόθο
νιώθω, Θεέ μου, σαν Θεός.

Τι κι αν είσαι σαν τη φλόγα στο κερί,
που παλεύει με τ’ αγιάζι,
τι κι αν είσαι αμφιβολία μου κρυφή,
που, υποψίες, στο μυαλό μου βάζει.

Γιός του κεραυνού κοντά σου νιώθω,
όταν σβήνουμε το φως
κι όταν με φιλάς με ατέλειωτο πόθο
νιώθω, Θεέ μου, σαν Θεός.