Τα παράπονά μου μέτρα
Τα «αχ» που καίω για φωτιά
Τους καημούς μου
Στο βλέμμα τα καρφιά.

Κι όπως έχω φτιάξει τη ζωή μου άδεια
Κι όπως ζω αγκαλιά με τα σκοτάδια
Ένα φως ανάβει ξαφνικά
Κι όπως έχω στήσει τη ζωή μου μόνος
Κι έχω πει η αλήθεια είναι ο πόνος
Ένα φως νικάει τη σιγουριά.

Με μια λάμπα
Μια λάμπα γύρω απ’ την καρδιά
Γυρίζει πάντα
Σκορπώντας φως στο πουθενά
Με, ναι, μια λάμπα
Χορός που ανοίγει κυκλικά
Να φέρνει πάντα
Το τέλος στην αρχή ξανά.

Κι όπως έχω πει φωλιά τη φυλακή μου
Κι έχω δει τα δύο μέτρα της για γη μου
Ένα φως ανάβει ξαφνικά
Κι όπως έχω πει το λίγο ευκαιρία
Και τη μοναξιά ελευθερία
Ένα φως νικάει τη σιγουριά.

Με μια λάμπα
Μια λάμπα γύρω απ’ την καρδιά
Γυρίζει πάντα
Σκορπώντας φως στο πουθενά
Με, ναι, μια λάμπα
Χορός που ανοίγει κυκλικά
Να φέρνει πάντα
Το τέλος στην αρχή ξανά.

Κι όπως έχω στήσει τη ζωή μου μόνος
Κι έχω πει η αλήθεια είναι ο πόνος
Ένα φως νικάει τη σιγουριά.

Με μια λάμπα
Μια λάμπα γύρω απ’ την καρδιά
Γυρίζει πάντα
Σκορπώντας φως στο πουθενά
Με, ναι, μια λάμπα
Χορός που ανοίγει κυκλικά
Να φέρνει πάντα
Το τέλος στην αρχή ξανά.