[Εμφιετζή:]
Όσα κι αν πούμε εμείς οι δύο,
άκρη απ’ τα λόγια μας δε βγαίνει.
Δε συμφωνήσαμε ποτέ μας,
και να που μείναμε δυο ξένοι.

[Βελής:]
Όσα κι αν πούμε εμείς οι δύο,
πάντα στο τέλος διαφωνούμε.
Μιλάει, βλέπεις, το εγώ σου,
να βρούμε λύση δεν μπορούμε.

[Ρεφρέν (μαζί):]
Ήσουν πάντα παράλογη. – Ήσουν πάντα παράλογος.
Μεταξύ μας ποτέ δεν υπήρξε διάλογος.

[Βελής:]
Δε με κατάλαβες ποτέ σου,
δεν έψαξες να με γνωρίσεις,
κι όσα ανθρώπινα ζητούσα
τα `λεγες πάντα απαιτήσεις.

[Εμφιετζή:]
Δε με κατάλαβες ποτέ σου,
μιλούσε πάντα ο εγωισμός σου.
Νόμιζες πως τα ξέρεις όλα
κι ήμουν εξάρτημα δικό σου.

[Ρεφρέν (μαζί):]
Ήσουν πάντα παράλογη. – Ήσουν πάντα παράλογος.
Μεταξύ μας ποτέ δεν υπήρξε διάλογος.