Χωρίς να καταλάβω άλλαξε πάλι η εποχή
στο καλοκαίρι φτάνω, φέτος όμως λείπεις εσύ.
Θυμάμαι κάθε βράδυ μαζί να ανάβουμε φωτιές
κι ακόμα ξέρω πως με θες.

Το φυλαχτό που μου `χες δώσει ακόμα κρατώ
και ξαφνικά μου χαμογελάς,
φαντάζομαι πως θα γυρίσεις πίσω σε μένα.
Και θυμάμαι τόσα βράδια,
τόσα χάδια ως τον ουρανό
με μας τους δυο, μα τελικά δε σ’ έχω εδώ,
τα όνειρα που κάναμε χαθήκαν στ’ αστέρια.
Θέλω πάλι το άγγιγμα σου,
τα φιλιά σου όπως και παλιά
για μια φορά γύρισέ με πίσω στο χθες.

Σε μια άδεια πόλη, σε ένα άδειο σκηνικό
μοιάζουν ξένοι όλοι κι όμως νιώθω πως θα σε βρω.
Μου κράταγες το χέρι, δε με άφηνες λεπτό
το άρωμα σου ακόμα εδώ.

Το φυλαχτό που μου `χες δώσει ακόμα κρατώ
και ξαφνικά μου χαμογελάς,
φαντάζομαι πως θα γυρίσεις πίσω σε μένα.
Και θυμάμαι τόσα βράδια,
τόσα χάδια ως τον ουρανό
με μας τους δυο, μα τελικά δε σ’ έχω εδώ,
τα όνειρα που κάναμε χαθήκαν στ’ αστέρια.
Θέλω πάλι το άγγιγμα σου,
τα φιλιά σου όπως και παλιά
για μια φορά.