Σκοτώνω άνθρωπο για τα δικά σου μάτια
που βασιλιάδες θα πουλάγανε παλάτια
και ο Θεός που ξέρει κάτι παραπάνω,
αν χρειαστεί, μου λέει, πρέπει να το κάνω.

Δε φοβάμαι το θάνατο, δε φοβάμαι κανένα,
δεν ανήκω στη μάνα μου, αλλά μόνο σ’ εσένα,
δεν υπάρχει για μένανε μέσ’ στην πλάση επάνω,
από σένα, αγάπη μου, κάτι πιο παραπάνω.

Σκοτώνω άνθρωπο για τα δικά σου μάτια
που βασιλιάδες θα πουλάγανε παλάτια
και ο Θεός που ξέρει κάτι παραπάνω,
αν χρειαστεί, μου λέει, πρέπει να το κάνω,
σκοτώνω άνθρωπο για τα δικά σου χείλη
και ας μού κλείσουν του παράδεισου την πύλη,
κάθε εμπόδιο που βρίσκω θα σκορπάω
και δε με νοιάζει αν στην κόλαση θα πάω.

Ό,τι βλάψει το είναι σου και θα το ακουμπήσει,
δεν υπάρχει η δύναμη που θα με σταματήσει,
δεν ελέγχω το πάθος μου, έτσι να το κρατήσω,
έχω φτάσει τα όρια και δεν κάνω πια πίσω.

Σκοτώνω άνθρωπο για τα δικά σου μάτια
που βασιλιάδες θα πουλάγανε παλάτια
και ο Θεός που ξέρει κάτι παραπάνω,
αν χρειαστεί, μου λέει, πρέπει να το κάνω,
σκοτώνω άνθρωπο για τα δικά σου χείλη
και ας μού κλείσουν του παράδεισου την πύλη,
κάθε εμπόδιο που βρίσκω θα σκορπάω
και δε με νοιάζει αν στην κόλαση θα πάω,
σκοτώνω άνθρωπο.

Σκοτώνω άνθρωπο για τα δικά σου μάτια
που βασιλιάδες θα πουλάγανε παλάτια
και ο Θεός που ξέρει κάτι παραπάνω,
αν χρειαστεί, μου λέει, πρέπει να το κάνω,
σκοτώνω άνθρωπο.