Οι πιο αψηλές κι ευαίσθητες αντένες
τσακίστηκαν στη γη σου άχαρη χώρα
που ακόμα στέργει ωστόσο ηρώων γέννες
μια τόσο φωτεινή κι ανύποπτη ώρα.

Γυμνός και σε περίχυνε η γαλήνη
των ιδεών που σ’ είχαν επιτάξει
ο αγνότερος τα κρίματά σου λύνει
σκοπός που εγίνη απόφαση και πράξη.

Καρδιές αναιμικές σε βρίζουν άσ’ τες
να σέρνουνται από μαύρους μισθοφόρους
θα λάβεις κι ας φρενιάζουν οι δυνάστες
το δίκιο σου απ’ το μέλλον δίχως όρους.

Μια ζοφερή τελειώθη τραγωδία
εκδικητής που εξόργισε την Άτη
έγειρες μπρος στην άτεγκτη εξουσία
κι εσύ σεμνέ ορκισμένε Επαναστάτη!