Το τζιν και το μακό που γίνονται
κοστούμι και γραβάτα,
η εξέγερση που γίνεται
καθεστώς, εξουσία και συμβιβασμός.
Το άνισο και το στημένο παιχνίδι
που παίζεται ξανά και ξανά
(χωρίς καν να το αναγνωρίζουμε).
Η μνήμη μας
που είναι επιλεκτική και βραχεία.
Τα παρασκήνια της εξουσίας
που κρατιούνται καλά κρυμμένα.
Η χειραγώγηση της αλήθειας
η εκμετάλλευση της άγνοιας
οι μεγάλες κουβέντες και οι μεγάλες προσδοκίες
που διαρκούν ελάχιστα
που διαψεύδονται κάθε φορά
και που έχουν επιπλέον πολλά θύματα.
Οι ψευδαισθήσεις, τέλος, που κρατάνε πιο πολύ
κι οι ελπίδες ορισμένων
καθώς κι η πίκρα και η απογοήτευση των πολλών.