Άκουσα μια μουσική, έρχεται από μακριά
την ακούω με το κορμί, μέσ’ στο στήθος μου περνά,
σαν ξεφύγω από `δώ, σαν θα σβήσει αυτό το φως,
τότε θα σε ξαναβρώ, θα `σαι σύννεφο λευκό.

Μονάχα αυτό μπορεί να διώξει τον καημό,
να με βοηθήσει ν’ ακουστώ,
μονάχα αυτό, όταν στο αίμα μου κυλά,
σε φέρνει λίγο πιο κοντά,
μονάχα αυτό φέρνει ξανά τη μουσική
που μέσ’ στη νύχτα έχει χαθεί,
μονάχα αυτό μου δίνει δύναμη να ζω,
απ’ την αρχή να ξεκινώ,
μονάχα αυτό, πώς να σ’ το πω, φέρνει χαρά,
μονάχα αυτό, πώς να σ’ το πω, δίνει φτερά.

Όταν έρχετ’ η στιγμή στο σκοτάδι να κρυφτώ,
πέφτει σαν μια μουσική, ένα σύννεφο λευκό,
σαν ξεφύγω από `δώ, σαν θα σβήσει αυτό το φως,
τότε θα σε ξαναβρώ, θα `σαι σύννεφο λευκό.

Μονάχα αυτό μπορεί να διώξει τον καημό,
να με βοηθήσει ν’ ακουστώ,
μονάχα αυτό, όταν στο αίμα μου κυλά,
σε φέρνει λίγο πιο κοντά,
μονάχα αυτό μου δίνει δύναμη να ζω,
απ’ την αρχή να ξεκινώ,
μονάχα αυτό φέρνει ξανά τη μουσική
που μέσ’ στη νύχτα έχει χαθεί,
μονάχα αυτό, πώς να σ’ το πω, φέρνει χαρά,
μονάχα αυτό, πώς να σ’ το πω, δίνει φτερά.