Προσπαθώ να κλείσω τη σελίδα
που ποζάρουμε αγκαλιά μαζί,
θέλω να ξεφύγω απ’ την παγίδα,
μα η σελίδα μένει πάντα ανοιχτή.

Θέλω να σβήσω κάθε τι που σε θυμίζει,
ν’ αρχίσει ο χρόνος να μετράει απ’ την αρχή,
να πάψεις να `σαι η σκέψη που με βασανίζει,
έχω κουρασστεί.

Ασημένια όνειρα, χαμένα
στης αλμύρας πάνω τον αφρό,
μέσ’ στην άμμο όλα πια θαμμένα,
κλείνω τη σελίδα κι ας πονώ.

Θέλω να σβήσω κάθε τι που σε θυμίζει,
ν’ αρχίσει ο χρόνος να μετράει απ’ την αρχή,
να πάψεις να `σαι η σκέψη που με βασανίζει,
έχω κουρασστεί.