Δεν ξέρω αν θα `ναι αρχαιολόγος
ή αγρότης αυτός που θα βρει
τα κόκαλά μου άσπρα
μαζί με διάφορα πετρώματα.
Τα δόντια σου με τα τραγουδάκια
του συρμού που λέγαμε αγκαλιά
και χαμογελούσες ενώ ήξερες
τι σε περιμένει – σκορπισμένα
σε μεγάλη απόσταση λόγω των επιχωματώσεων –
Αέρας θα φυσά στη ζωή
και η άμμος των λόγων σου
μαζί με το ξερό χορτάρι
πρέπει να με θυμάται.