Είναι η αγάπη μου,
ένα ανθισμένο κλωνάρι κερασιάς,
απλωμένο σα χέρι ικεσίας
στο γαλάζιο ουρανό,
που τόσο μοιάζει με τα μάτια σου.
Είναι η αγάπη μου,
ένα πληγωμένο πουλί,
που το βρήκε μοναχό ο χειμώνας,
μακριά από τις ζεστές χώρες του νότου.
Η παγωνιά της καρδιάς σου
πληγώνει την αγάπη μου.
Η θλίψη σου
μαραίνει τους ανθούς της.
Χαμογέλασε ουρανέ μου,
να πάρει η άνοιξη
το αληθινό της πρόσωπο.
Δες, κάνω σημαία την καρδιά μου,
να φέρουμε πίσω τα χαμένα χρόνια,
να φέρουμε πίσω τις χαμένες Άνοιξες.