Στον καθρέφτη μίλησα με τον εαυτό μου,
σαν τρελή προσπάθησα, ν’ απολογηθώ,
χάθηκες και φταίξιμο, ήτανε δικό μου,
σε καθρέφτη δεν μπορώ, πια, να κοιταχτώ.

Σπάστε τους καθρέφτες όλους, κάντε τους κομμάτια,
δεν μπορώ τον εαυτό μου, να τον δω στα μάτια.
Σπάστε τους καθρέφτες όλους, το μετάνιωσα,
που τον άφησα να φύγει, που τον άφησα.

Στον καθρέφτη μ’ έπιασε, η συνείδησή μου,
που δεν είναι ήσυχη, ούτε ένα λεπτό,
για χατήρι σου κι αυτή, τα `βαλε μαζί μου,
σε καθρέφτη δεν μπορώ, πια, να κοιταχτώ.